نیواورلئان، شهری معروف بخاطر مراسم `مردی‌گرَس`، غذاهای فلفلی، موسیقی جَز و اینکه بخاطر ساخته شدن شهر روی باتلاق‌های اسفنجی، گورهای مردمانش در بالاتر از سطح زمین قرار دارد، در حال غرق شدن است.
این شهر که تقریبا از همه طرف با آب احاطه شده بخصوص در برابر ناپایداری‌های طبیعی بسیار آسیب‌پذیر است. هنگامی که در سال ۲۰۰۵ طوفان کاترینا به ساحل رسید شهر در برابر آن تسلیم شد و همه محله‌های آن به ویرانگاه‌هایی طوفان‌زده تبدیل گردید. ۱۵۰۰ نفر جان خود را از دست دادند و هزاران نفر در انتظار کمک بودند. این بدترین فاجعه طبیعی در تاریخ ایالات متحده بود. فعالیت‌های بازیابی به چالش‌های بسیاری با پیچیدگی و هزینه زیاد روبرو گردید. هر لحظه از این تلاش‌ها، هزینه ناشی از دست کم گرفتن قدرت طبیعت را یادآور می‌شد. اشتباهی که می‌تواند تمام شهرها را به ویرانگاه تبدیل کند.
