در تورات، باغ عدن بیانگر بهشتی است که بشر به خاطر گناهانش آن را از دست داد.
این قسمت به بررسی نظریه‌هایی درباره‌ی چگونگی از دست رفتن بهشت و جایی که بوده است می‌پردازد.
تورات می‌گوید عدن در شرق اسراییل قرار داشته، جایی که چهار رود به یکدیگر می‌رسیده‌اند. دجله و فرات در عراق حقیقی‌اند، اما فیشون و جیحون را سال‌هاست که افسانه می‌پندارند.
تصاویر ماهواره‌ای جدید تحلیل شده توسط دکتر جوریس زارینز نشان می‌دهد که این رودها همان طور که تورات می‌گوید در عراق وجود داشته‌اند.
او می‌گوید که آن ناحیه در ۶۰۰۰ پیش از میلاد سرسبز بوده است، اما با سخت‌تر شدن آب و هوا و جایگزین شدن کشاورزی به جای شکار، انسان بهشتش را «گم» کرده است.
نظریه‌ی دیگری عدن را در زیر دریای سیاه قرار می‌دهد.
نمونه‌های رسوبی عمیق نشان می‌دهند که این ناحیه زمینی خشک و حاصلخیز بوده است، تا آنکه سیل عظیمی در پس عصر یخ آن را نابود کرده است.
آیا متون دیگری غیر از تورات نیز از مفهوم عدن سخن می‌گویند؟
هم حماسه‌ی بابیلونی گیلگمش و هم متون یونان باستان سخن از بهشتی گم شده می‌گویند.
با هم به دیدن شواهدی می‌نشینیم که از رازی کهنه پرده برمی‌دارند.
برنامه ی ‘هیتلر، مردی که ویران کرد!’ از پیشگویی هایی در سرتاسر تاریخ پرده برمیدارد که پیدایش و نابودی هیتلر و رایش سوم را پیش بینی میکردند.
