«لی»، در کافی‌شاپ مادرش در در محله‌ی کوچکی در شمال «یورکشیر» در انگلستان کار می‌کند.
او هر روز در آشپزخانه‌ی کوچکش برای افراد محلی و توریست‌ها، صبحانه و غذای خانگی درست می‌کند.
او امیدوار است که عشق‌اش به آشپزی بتواند او را در مسیر موفقیت و پیشرفت بیشتر قرار دهد تا روزی بتواند رستوران خودش را دایر کند.
او باید زیر نظر مربی‌اش، سه هفته دوره‌ی فشرده آشپزی در سطح عالی را بگذراند تا پس طی این دوره با موفقیت، شانس خودش را برای کار در یک رستوران عالی امتحان کند.
اما هنگامی که مربی آشپزی غذاهایی را که او تهیه می‌کند امتحان کرد درباره‌اش گفت: «سکته قلبی در بشقاب!». مربی اعتقاد دارد که «لی» درک درستی از غذا و آشپزی ندارد!
مربی، «تام سلرز» نام دارد. او ۲۷ ساله است و تنها ۵ سال از «لی» بزرگ‌تر است و حالا سرآشپز یک رستوران چند میلیون پوندی در «تاور بریج» لندن است. او یکی از جوان‌ترین آشپزهای انگلستان است که ستاره‌ی میشلن دارد.
وقتی که آموزش «لی» آغاز میشود، اولین کار او جدا کردن ساقه‌های «آقطی» است؛ وظیفه‌ای که او باید با بردباری و دقت زیاد انجام دهد.
سرانجام پس از سه هفته آموزش فشرده‌ی طاقت‌فرسا، هنگامی که مادرش سرزده از رستوران دیدار می‌کند، متوجه تغییرات و پیشرفت «لی» در این مدت میشود.
حالا نوبت آزمون نهایی است و «تام» او را برای کار کردن به یازدهمین رستوران عالی جهان در «ریویرای فرانسه» می‌فرستد.
«مائورو»، یکی از سرآشپزهای رستوران، حالا رییس جدید «تام» است. البته او نمی‌داند که او تا سه هفته پیش در کافی‌شاپ مادرش کار می‌کرده و تا به حال در یک رستوران «میشلن استار» غذا هم نخورده چه برسد به اینکه بخواهد در آن کار کند!
